رابطه بین حاشیه و گسترش چیست؟

این بخش شامل هشت شاخص است که اندازه ، اهمیت ، ترکیب و رشد روابط تجاری را خلاصه می کند. این تنها بخشی است که در آن کاربران ممکن است واردات و صادرات را انتخاب کنند. بخش های 2 ، 3 و 4 منحصراً با صادرات سروکار دارند. دو شاخص اول مروری بر اندازه و اهمیت تجارت ارائه می دهد. صادرات ، واردات و ترازگاه تجارت ارزش کل واردات ، صادرات و تعادل تجارت بین خبرنگاران و شرکای منتخب را گزارش می کند و به عنوان یک شاخص اولیه درگیری خبرنگاران در تجارت جهانی خدمت می کند. نشانگر باز بودن در تجارت با جمع آوری ارزش کل صادرات و واردات و تقسیم توسط تولید ناخالص داخلی ، یک دیدگاه عادی از کل تجارت یک کشور را ارائه می دهد. همچنین تصویری از رابطه مقعر بین تولید ناخالص داخلی سرانه و باز بودن تجارت ارائه می دهد. چهار شاخص بعدی رشد تجارت و رقابت را توصیف می کند. ترکیب بخش ، مزیت تطبیقی و رشد درصد تجارت را نشان می دهد که توسط بخش های منتخب ، نرخ رشد سالانه مرکب نشان داده شده و مزیت مقایسه ای را نشان می دهد (Balassa ، 1965). محصولات اولیه ، سهام و رشد با توجه به ارزش تجارت ، محصولات را رتبه بندی می کنند ، در حالی که ترکیب و رشد بازار همین کار را برای بازارها انجام می دهد. رشد شاخص در ارزش در مقابل حجم بررسی می کند که آیا تغییرات در ارزش تجارت به دلیل تغییر در حجم یا به دلیل تغییر در قیمت ها است. دو شاخص آخر در این بخش منابع بالقوه رشد آینده را نشان می دهد. شاخص شدت تجارت از منطق مشابهی با مزیت مقایسه ای آشکار استفاده می کند تا نشان دهد که یک گزارشگر با کدام یک از شرکا یک رابطه تجاری نسبتاً شدید دارد ، در مقابل جهان. سرانجام ، شاخص مکمل تجارت میزان میزان صادرات یک گزارشگر مشخصات واردات یک شریک را ارزیابی می کند. پروفایل های کاملاً مکمل ممکن است منابع قابل بهره برداری از رشد را نشان دهد.

این شاخص کل صادرات ، کل واردات و مانده تجارت را برای هر تعداد گزارش ، چه با ارزش مطلق و چه به عنوان درصد تولید ناخالص داخلی ، فراهم می کند. تراز تجاری نشانگر میزان فراتر از عرضه داخلی یا برعکس است. تعادل تجارت به تنهایی برای توصیف سلامت یک اقتصاد کار چندانی ندارد ، اما ممکن است به عنوان شاخصی از دخالت این کشور در بازار بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. این به عنوان کل صادرات به جهان منهای واردات کل محاسبه می شود.

باز بودن تجارت به عنوان نسبت تجارت به تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می شود. این اهمیت ترکیبی از صادرات و واردات کالا و خدمات در یک اقتصاد را نشان می دهد و نشانگر وابستگی تولید کنندگان داخلی به تقاضای خارجی و مصرف کنندگان داخلی به عرضه خارجی است. یک رابطه مقعر بین باز بودن تجارت و درآمد سرانه وجود دارد: با افزایش درآمدها ، کشورها تمایل به تجارت بیشتر دارند ، اما با کاهش نرخ.

این شاخص ترکیب بخش صادرات خبرنگار به یک شریک یا گروه معین را نشان می دهد. شاخص مزیت مقایسه ای (RCA) نشان داده شده ، اندازه گیری مزیت نسبی یا ضرر نسبی یک کشور در یک صنعت خاص است که توسط جریان تجارت مشهود است. شاخص بالاتر از واحد نشان می دهد که سهم صادرات یک کشور در آن بخش از سهم صادرات جهانی در همان بخش فراتر می رود. اگر این مورد باشد ، ما استنباط می کنیم که کشور در آن بخش مزیت تطبیقی دارد. نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) نرخ رشد سال گذشته است. این با گرفتن ریشه نهم نرخ رشد کل ، جایی که تعداد سالها در آن است ، محاسبه می شود.

این شاخص با توجه به اهمیت نسبی آنها در تجارت یک کشور ، محصولات را نشان می دهد و نشان می دهد کدام محصولات از نظر ارزش مهم هستند. این ارزش تجارت در هر محصول ، درصد کل تجارت را به شریک منتخب که این نماینده ، رتبه آن و نرخ رشد آن است ، باز می گرداند. نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) نرخ رشد سال گذشته است. این با گرفتن ریشه نهم نرخ رشد کل ، جایی که تعداد سالها در آن است ، محاسبه می شود.

این شاخص در بازارهای برتر محصولات منتخب گزارشگر قرار دارد و ارزش تجارت با هر شریک و همچنین درصد کل تجارت را نشان می دهد. همچنین گزارش شده است که نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR): نرخ رشد سال گذشته. این با گرفتن ریشه نهم نرخ رشد کل ، جایی که تعداد سالها در آن است ، محاسبه می شود.

رشد مشاهده شده (یا انقباض) ممکن است به دلیل تغییر در قیمت ها ، تغییر در حجم صادرات یا هر دو باشد. این شاخص شاخص ها را برای حجم تجارت و ارزش تجارت از پایگاه داده WDI باز می گرداند. شاخص های ارزش ارزش فعلی واردات یا صادرات (C. I. F.) است که به USD تبدیل شده و به عنوان درصد از میانگین دوره پایه (2000) بیان می شود. شاخص های حجم نسبت شاخص ارزش واردات یا صادرات به شاخص ارزش واحد مربوطه است. شاخص های ارزش واحد بر اساس داده های گزارش شده توسط کشورهایی که کنترل کیفیت UNCTAD نشان داده شده با استفاده از مقادیر تجاری سال گذشته در سطح SITC-3 به عنوان وزن است ، بنا شده است.

شاخص شدت تجارت از منطق مشابهی با مزیت مقایسه ای آشکار استفاده می کند ، اما برای بازارها به جای محصولات. این نشان می دهد که آیا خبرنگار به عنوان یک درصدی بیشتر از آنچه که جهان به طور متوسط انجام می دهد ، به یک شریک صادر می کند. این به عنوان صادرات کشور I به کشور J نسبت به کل صادرات آن تقسیم بر صادرات جهان به کشور J نسبت به کل صادرات جهان اندازه گیری می شود.

شاخص مکمل تجارت نشان می دهد که مشخصات صادرات خبرنگار با مشخصات واردات شریک زندگی یا مکمل آن مطابقت دارد. یک شاخص بالا ممکن است نشان دهد که دو کشور از افزایش تجارت می توانند به دست آورند و ممکن است به ویژه در ارزیابی توافق نامه های تجاری دو جانبه یا منطقه ای آینده نگر مفید باشند

این بخش شامل هفت شاخص است که مشخصه متنوع سازی نمونه کارها و روابط تجاری را مشخص می کند. متنوع سازی محصول و بازار از نزدیک با توسعه اقتصادی گره خورده است ، و اقتصادهای پیشرفته تری طیف وسیع تری از کالاها را به تعداد بیشتری از شرکای تجاری صادر می کنند. این شاخص ها در کنار هم چشم انداز در مورد میزان استفاده کشورها از روابط تجاری بالقوه را ارائه می دهند. محصولات در سطح شش رقمی HS تعریف شده اند. بازارها به عنوان کشورهای شریک تعریف می شوند و سرزمین های دور افتاده را حذف می کنند. اولین شاخص ، تعداد محصولات و بازارها ، تعداد ساده ای از تعداد محصولات (با ارزش تجارت حداقل 10،000 دلار) هر کشور در یک سال معین و تعداد بازارهای مقصد را ارائه می دهد. این به عنوان یک چارچوب اساسی برای سایر شاخص های موجود در بخش است.

چهار شاخص بعدی هر دو شاخص را برای محصولات و بازارها ارائه می دهد. شاخص غلظت محصول Herfindahl-Hirschman پراکندگی ارزش تجارت را در محصولات یک صادرکننده اندازه گیری می کند ، در حالی که شاخص غلظت بازار Herfindahl-Hirschman همین کار را در بین شرکای صادر کننده انجام می دهد. مقدار بالاتر نشانگر غلظت بیشتر ارزش در محصولات یا شرکا است. جهت گیری رشد محصولات ، نرخ رشد سالانه ارزش تجارت هر محصول صادر شده را با جهان مقایسه می کند. نرخ رشد بالاتر از رشد جهان حاکی از افزایش سهم بازار است. جهت گیری رشد بازارها ، مقایسه رشد یکسان را بر اساس بازار و نه با محصول گزارش می دهد.

میزان دسترسی به صادرات تعداد زیادی از روابط محصول را ایجاد می کند که بین سالهای شروع و پایان انتخاب شده ایجاد ، زنده مانده یا خاتمه یافته است. شاخص نفوذ بازار میزان صادرات خبرنگار را به واردکنندگان اثبات شده آن محصولات در سراسر جهان می رساند. شاخص بالاتر نشان می دهد که یک کشور در حال حاضر به درصد بیشتری از بازارهای موجود برای محصولات خود صادر می کند. مقدار کم پتانسیل گسترش را نشان می دهد.

این شاخص لیستی از همه کشورها را تولید می کند و تعداد بازارهای شریک و تعداد محصولات صادر شده را که در سطح 6 رقمی HS محاسبه می شود ، می دهد. اگر صادر کننده حداقل یک محصول را در سال معین با ارزش تجارت حداقل 10،000 دلار به آن مقصد منتقل کند ، یک بازار محاسبه می شود. در صورت صادر شدن حداقل به یک مقصد در سال منتخب با ارزش حداقل 10،000 دلار ، محصولی شمرده می شود.

این شاخص اندازه گیری پراکندگی ارزش تجارت در محصولات صادرکننده است. یک ایالت با برتری ارزش تجارت متمرکز در محصولات بسیار کمی ، دارای مقدار شاخص نزدیک به 1 خواهد بود ، بنابراین ، این نشانگر آسیب پذیری صادرکننده در شوک های تجاری است. با گذشت زمان اندازه گیری می شود ، سقوط این شاخص ممکن است نشانه ای از تنوع در مشخصات تجارت صادر کننده باشد. کاربر گزینه انتخاب خوشه های محصول را دارد که این شاخص را با محاسبه فقط برای زیر مجموعه مشخص شده محصولات باز می گرداند. توجه داشته باشید که اگر یک کشور فقط یک محصول واحد را صادر کند ، این شاخص بدون ارزش باز می گردد.

این شاخص اندازه گیری پراکندگی ارزش تجارت در شرکای صادرکننده است. یک ایالت با غلبه بر ارزش تجارت متمرکز در بازارهای بسیار معدودی از ارزش شاخص نزدیک به 1 خواهد داشت ، بنابراین ، این یک شاخص از وابستگی صادرکننده به شرکای تجاری خود و خطری است که در صورت افزایش شرکای آن موانع تجاری می تواند با آن روبرو شود. با گذشت زمان اندازه گیری شده ، سقوط این شاخص ممکن است نشانه ای از تنوع در مشارکتهای تجاری صادرکننده باشد. کاربر گزینه انتخاب خوشه های محصول را دارد که شاخص محاسبه شده فقط برای زیر مجموعه مشخص شده کشورها را باز می گرداند. توجه داشته باشید که اگر یک کشور فقط به یک بازار واحد صادر می کند ، این شاخص هیچ ارزشی ندارد.

این شاخص با مقایسه نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) از صادرات اصلی آن به نرخ رشد جهانی همان محصولات ، پتانسیل رشد صادرات یک کشور را ارزیابی می کند. نرخ رشد بالاتر از رشد جهان به معنای افزایش سهم بازار جهانی است. کشورهایی که صادرات اصلی آنها در صنایع با رشد بالا است ممکن است برای رشد آینده به خوبی موقعیت داشته باشد. علاوه بر این ، اگر رشد خبرنگار از رشد جهان عقب باشد ، این ممکن است نشانگر وجود موانع مهار رشد باشد. این شاخص همچنین سهم ارزش هر محصول از کل صادرات کشور منتخب را گزارش می کند.

این شاخص با مقایسه نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) صادرات اصلی آن با نرخ رشد جهانی ، پتانسیل رشد صادرات یک کشور را ارزیابی می کند. نرخ رشد بالاتر از رشد جهان به معنای افزایش سهم بازار است. کشورهایی که صادرات اصلی آنها در بازارهای رشد بالا است ممکن است برای رشد آینده به خوبی موقعیت داشته باشد. علاوه بر این ، اگر رشد خبرنگار از رشد جهانی عقب باشد ، این ممکن است پتانسیل گسترش بیشتر در بازار مربوطه یا از طرف دیگر وجود موانع مهار رشد را نشان دهد. این شاخص همچنین سهم ارزش هر محصول از کل صادرات کشور منتخب را گزارش می کند.

توسعه اقتصادی به طور کلی با معرفی محصولات جدید همراه است و توانایی یک کشور برای حفظ روابط تجاری نشانه بلوغ اقتصادی است. این شاخص گزارش تولد ، بقا و مرگ محصولات و همچنین ارزش های تجاری آنها و تعداد بازارهایی را که در سالهای شروع و پایان انتخاب شده توسط کاربر صادر می شود ، گزارش می دهد. میزان مرگ و میر بالایی در بین محصولات پراکنده در صنایع ممکن است نشان دهنده نوسانات اقتصادی باشد. متمرکز در یک بخش ، ممکن است نشان دهنده تحول در تولید داخلی باشد.

این شاخص میزان صادرات یک کشور را که از قبل به بازارهای اثبات شده رسیده است ، اندازه گیری می کند. این تعداد کشورهایی که خبرنگار به آنها صادر می کند ، محصول خاصی را که براساس تعداد کشورهایی که گزارش واردات محصول را در آن سال گزارش می دهند ، محاسبه می کند. نفوذ صادرات کم ممکن است نشانگر وجود موانع تجارت باشد که مانع از گسترش بنگاهها تعداد بازارهایی است که به آنها صادر می کنند.

این بخش شامل سه شاخص است که منابع داده های خارجی را برای طبقه بندی جریان تجارت با توجه به پیچیدگی فن آوری و کشف تجزیه و تحلیل های مبتنی بر فاکتور هکچر-اوهلین از تجارت ترسیم می کند. پیچیدگی محصولات صادراتی یک کشور بینشی در مورد سطح توسعه اقتصادی و موقعیت مکانی آن در زنجیره تولید جهانی ارائه می دهد.

طبقه بندی فن آوری صادرات به کار LALL (2000) برای مرتب کردن کلیه محصولات در یکی از پنج گروه فناوری منحصر به فرد فناوری: فناوری پیشرفته ، فناوری متوسط ، کم فناوری ، محصولات اولیه و محصولات مبتنی بر منابع. پیچیدگی صادرات (Expy) از روش شناسی معرفی شده توسط هاسمن و همکاران استفاده می کند.(2006) برای برآورد سطح پیچیدگی تکنولوژیکی که در سبد صادرات یک کشور تجسم یافته است. سرانجام ، نشانگر نمونه کارها و فاکتور های فاکتور از داده های CADO و همکاران استفاده می کند.(2010) برای مقایسه میزان عاملی محصولات صادراتی یک کشور با موقوفات فاکتور خود. عوامل ملاحظه سرمایه انسانی است ، که توسط سالها آموزش و سرمایه فیزیکی پراکنده شده است ، که توسط یک روش موجودی دائمی تخمین سهام سرمایه گذاری شده است

این شاخص با توجه به پنج دسته فناوری گسترده که در محصولات نهایی تجسم یافته است ، درصدی از صادرات یک کشور را نشان می دهد. این دسته ها عبارتند از: فناوری پیشرفته ، فناوری متوسط ، کم فناوری ، محصولات اولیه و محصولات مبتنی بر منابع (لال ، 2000). در حالی که واگذاری محصولات به دسته های خاص غیرقابل کنترل نیست ، تجزیه و تحلیل چگونگی تغییر سبد صادرات یک کشور در طی سالهای متمادی ممکن است بینش الگوی توسعه اقتصادی آن را ارائه دهد.

برآورد سطح پیشرفت تکنولوژیکی که در سبد صادرات یک کشور تجسم یافته است ، نشانگر توسعه اقتصادی آن کشور است. Prody یک اندازه گیری مبتنی بر نتیجه از پیچیدگی است: اگر محصولی بیشتر توسط کشورهای ثروتمند تولید شود ، مشخص می شود که یک محصول "غنی" یا پیشرفته است. Prody به عنوان میانگین وزنی از تولید ناخالص داخلی سرانه کشورهای تولید کننده آن محصول محاسبه می شود ، با وزنهای حاصل از مزیت مقایسه ای آشکار می شود. تولید ناخالص داخلی پیش بینی شده سرانه ، Expy ، با جمع بندی تمام مقادیر Prody برای محصولات صادر شده توسط کشور ، هر یک از سهم این محصول در کل صادرات است.

نظریه اقتصادی پیش بینی می کند که کشورها در محصولاتی که در عامل نسبتاً فراوان خود فشرده هستند ، تخصص خواهند داشت. این شاخص ارزش صادرات یک کشور ، شدت عامل آشکار شده در آن محصولات و موقوفات آن از سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی را مقایسه می کند. شدت سرمایه فیزیکی فیزیکی (RPCI) نشان داد و شدت سرمایه انسانی (RHCI) را نشان داد و به عنوان میانگین وزنی از موقوفات فاکتور مربوطه کشورهای تولید کننده هر محصول ، با وزن حاصل از مزیت مقایسه ای محاسبه می شود.

تداوم روابط تجاری نشانه ای شناخته شده از بلوغ اقتصادی است. در این بخش سه شاخص ارائه شده است که مدت زمان و تاب آوری روابط محصول-مشترک را ارزیابی می کند و عوامل مؤثر در تولد و انقراض محصول را کشف می کند.

شاخص اول ، مدت زمان صادرات ، میزان بقا را در سالهای پی در پی روابط جدید بازار محصول حداقل 10،000 دلار اندازه گیری می کند. شاخص دوم ، تعلیق صادرات و موقوفات فاکتور ، جریان تجارت حداقل 10،000 دلار را که از سال شروع انتخاب شده ناپدید شده اند ، مشخص می کند و شدت فاکتور این محصولات را با موقوفات عامل انتخاب شده کشور مقایسه می کند. انتظار این است که مرگ محصول به احتمال زیاد در آنجا دورتر باشد که شدت نسبی آنها از موقوفات فاکتور صادرکننده است.

تغییر در جریان صادرات می تواند در دو حاشیه مختلف رخ دهد: فشرده و گسترده. حاشیه فشرده تغییرات در جریان تجارت موجود را پوشش می دهد و می تواند بیشتر به افزایش ، کاهش و انقراض تقسیم شود. این حاشیه گسترده تولد جریان های تجاری جدید را پوشش می دهد ، که ممکن است به دلیل معرفی یک محصول جدید ، ورود به بازار جدید یا تنوع محصول با یک شریک موجود رخ دهد. شاخص نهایی ، تجزیه رشد صادرات در حاشیه تجارت ، تمام رشد تجارت را به یکی از هفت دسته متقابل منحصر به فرد و جامع با توجه به این حاشیه ها تقسیم می کند.

این شاخص تعداد روابط جدید محصول با ارزش را با مقادیر تجاری حداقل 10،000 دلار در سال شروع و تعداد و درصد کسانی که در هر سال موفق زنده مانده اند تا تاریخ پایان انتخاب شده گزارش می کند. توانایی حفظ روابط تجاری نشانه ای از اقتصاد به خوبی توسعه یافته است. مرگ و میر در مقیاس بزرگ روابط تجاری ممکن است نشان دهنده شوکهای اقتصادی باشد یا نتیجه سیاست های جدید باشد. با انتخاب گروه های خاص محصول ، کاربران ممکن است گسترش ، انقباض و نوسانات صنایع خاص را ارزیابی کنند.

این شاخص جریان تجاری حداقل 10،000 دلار را که از سال شروع انتخاب شده ناپدید شده اند ، مشخص می کند و شدت فاکتور آن محصولات را با موقوفات فاکتور کشور منتخب مقایسه می کند. شدت عاملی به عنوان میانگین وزنی از موقوفات فاکتور همه کشورها که هر محصول را صادر می کنند ساخته می شوند. برای توضیحات کامل به شاخص 3-3 مراجعه کنید. به این ترتیب معکوس فاصله اقلیدسی بین موقوفه فاکتور و شدت فاکتور محصول به عنوان اندازه گیری مزیت مقایسه ای عمل می کند. این شاخص همچنین سهم ارزش هر محصول را در کل تجارت شریک باز می گرداند.

رشد صادرات را می توان به گسترش جریان های تجاری موجود (حاشیه فشرده) و افزودن محصولات و بازارهای جدید (حاشیه گسترده) تقسیم کرد. این شاخص تمام رشد محصول و انقباض را به یکی از هفت سطل اختصاص می دهد.