cryptocurrency: تکامل جدید پول

پول واسطه مبادله ای است که با رضایت عمومی پذیرفته شده است. این وسیله ای است که در آن قیمت ها و ارزش ها بیان می شود و از شخص به شخص دیگر و کشور به کشور دیگر تسهیل می شود و تجارت و مشاغل را تسهیل می کند. پول دارای سه عملکرد اصلی است. واسطه مبادله کالا و خدمات ، یک واحد حساب و یک فروشگاه با ارزش. این به برقراری ارتباط قیمت کالا و خدمات کمک می کند.

خصوصیات پول

چیزی که باید پول خوانده شود باید ویژگی های زیر را داشته باشد:

دوام: پول باید بادوام باشد ، یعنی نباید به راحتی خراب یا پوسیدگی شود. باید در یک دوره زمانی مفید باشد.

قابلیت حمل: هر چیزی که باید پول خوانده شود باید قابل حمل باشد تا از یک مکان به مکان دیگر حمل شود. این نباید برای حمل و نقل مردم خیلی سنگین باشد.

یکنواختی: پول باید یکنواخت باشد ، به خصوص در یک قالب استاندارد. این باید مطابق با استاندارد کاربران باشد.

تقسیم پذیری: پول خوب باید در واحدها قابل تقسیم باشد. این وضعیت پول را به عنوان واسطه مبادله کالا و خدمات افزایش می دهد.

قابل قبول بودن: هر چیزی به نام پول باید توسط مردم قابل قبول باشد. مردم باید بتوانند آن را برای خدمات ارائه شده یا خرید کالا تشخیص دهند و بپذیرند. پول باید دارای ارزش باشد و توسط مردم پذیرفته شود.

تکامل پول

از آغاز ، چیزی شبیه به پول در گردش نبود ، اما مردم زمان تجارت و خدمات را در بین خود معامله می کردند ، هرچند ممکن است به اندازه معرفی پول مؤثر نباشد. سپس مردم از سیستمی به نام Bartering استفاده کردند. تجارت مستقیم کالاها و کالاها برای خدمات یا برعکس. به عنوان مثال ، یک کشاورز ممکن است برخی از فنجان های دانه را برای لباس از فروشنده مبادله کند. یا او ممکن است برای کارگرانی که در مزرعه وی به عنوان پرداخت خدمات ارائه شده در مزرعه وی کار می کنند ، برخی از غده های یام را ارائه دهد.

با این حال ، این سیستم دارای برخی معایب است زیرا ممکن است دانستن تعداد غده های یام که برابر با مقدار دانه هایی است که باید با آن مبادله شوند ، همانطور که در بالا توضیح داده شد ، دشوار باشد. همچنین ممکن است برابر کردن کارهایی که در مزرعه کشاورز با غده های یام انجام می شود دشوار باشد که به عنوان پرداخت برای کارهای انجام شده داده شود. در حل این مشکل ، آنها به دنبال کسی هستند که شهادت دهد که کالاهایی که برای کالاها یا خدمات مبادله می شوند برابر با سایر کالاها یا خدمات ارائه شده است.

به تدریج ، برخی از کالاها جای ارز را می گیرند. مواردی مانند نمک ، پوست حیوانات ، لکه های فیل ، ابزار و سلاح. این موارد از منطقه به منطقه دیگر متفاوت است. آنها به عنوان یک واسطه مبادله پذیرفته می شوند ، اگرچه مشکل دقت هنوز وجود دارد ، از این رو سهولت انجام کار کوتاه می شود زیرا سرعت معاملات تجاری را کند می کند. این سیستم تجارت در این دوره در سراسر جهان گسترش یافته و هنوز در برخی از نقاط جهان وجود دارد.

انتقال پول در چین (سکه)

در حدود 770 B. C ، چینی ها از استفاده از اشیاء مانند ابزار و سلاح به عنوان واسطه مبادله به یک ماکت کوچک حک شده از همین اشیاء منتقل شدند. این موارد در برنز و هر ماده معدنی با ارزش دیگر حک شده است. سپس کاربران خطر زخمی شدن دست خود را با این اشیاء حک شده تیز به خطر انداختند. این رسانه مبادله بعداً برای اشیاء به شکل دایره ای که بعداً به سکه ها دگرگون شد ، رها شد. این یکی از مجموعه سکه های جهان شد. چین اولین کسی بود که چیزی را آغاز کرد که می توان از آن توسط مردم مدرن به عنوان سکه یاد کرد. اما اولین بخش از جهان که از یک مرکز صنعتی برای تولید سکه هایی که می توانند به عنوان ارز استفاده شوند ، منطقه ای به نام لیدیا بود که اکنون در غرب ترکیه ، اروپا بود. در حال حاضر ، آن را نعناع نامیده می شود و این روند به نام Minting نامیده می شود.

انتقال پول به ارز

آلیاتس ، پادشاه لیدیا اولین ارز رسمی را در 16000 B. به دست آورد. C. سکه ها از الکتروم ساخته شدند. مخلوطی از نقره و طلا که به طور طبیعی رخ می دهد. سکه ها سپس با عکسهایی که نمایانگر فرقه ها بودند ، مهر شدند. این توسعه به کشور کمک کرد تا هم معاملات تجاری داخلی و هم خارجی خود را افزایش دهد. معامله پس از آن سریعتر بود ، از این رو یکی از ثروتمندترین امپراتوری های آسیای صغیر شد.

بخش هایی از اروپا هنوز از سکه های فلزی به عنوان تنها شکل ارز تا قرن شانزدهم استفاده می کردند. این به تلاش استعماری آنها کمک شد. دستیابی به سرزمین های جدید از طریق فتح اروپایی منابع جدیدی از فلزات گرانبها را برای آنها فراهم کرده و آنها را قادر می سازد تا مقدار بیشتری سکه را به ذهنی برسانند.

بانک ها بعداً به جای سکه برای معاملات ، از اسکناس های کاغذی برای سپرده گذاران و وام گیرندگان استفاده کردند. آنها می توانند در هر زمان پول کاغذ را در بانک تغییر دهند تا ارزش چهره خود را در فلز ، معمولاً سکه های نقره ای یا طلایی داشته باشند. پول کاغذی می تواند برای کالاها و خدمات استفاده شود ، مانند آن مانند ارز امروز در دنیای مدرن استفاده می شد. در آن دوره ، صلاحیت صدور ارز در دست بانک ها و نهادهای خصوصی بود و نه دولت همانطور که امروزه آن را داریم.

اولین ارز کاغذ صادر شده توسط دولت های اروپایی در واقع توسط دولت های استعماری در آمریکای شمالی صادر شد. از آنجا که محموله های بین اروپا و مستعمرات آمریکای شمالی اینقدر طول کشید ، استعمارگران اغلب با گسترش عملیات از پول نقد فرار می کردند. دولت های استعماری به جای بازگشت به یک سیستم باربری ، IOUS را صادر کردند که به عنوان ارز معامله می شد. نمونه اول در کانادا (سپس یک مستعمره فرانسوی) بود. در سال 1685 ، به سربازان کارتهای بازی پرداخت شده و توسط فرماندار امضا شد تا به جای سکه از فرانسه به عنوان پول نقد استفاده کنند.

ارز قرن بیست و یکم

انتقال پول در قرن بیست و یکم با معرفی دو شکل ارز ادامه دارد. پرداخت موبایل و ارز مجازی. پرداخت موبایل مربوط به معاملات مربوط به پول نگهداری شده در بانک با کمک یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل مانند تلفن همراه ، تلفن هوشمند یا دستگاه تبلت است. از فناوری پرداخت موبایل در معاملات تجاری و ارسال پول به خانواده و دوستان استفاده می شود.

تکامل cryptocurrency

Cryptocurrency یک ارز مجازی و یک نمایش دیجیتالی از ارزش است و فقط به صورت الکترونیکی در دسترس است. یک رمزنگاری یا رمزنگاری مجموعه ای از داده های باینری است که برای کار به عنوان واسطه مبادله طراحی شده است. این برنامه از طریق نرم افزار تعیین شده ، موبایل یا برنامه های رایانه ای که برای تأمین سوابق معامله ، برای کنترل ایجاد سکه های اضافی و تأیید انتقال مالکیت سکه ، ذخیره و معامله می شود ، ذخیره و معامله می شود. معاملات مربوط به ارزهای مجازی از طریق شبکه های ایمن ، اختصاصی یا از طریق اینترنت انجام می شود.

اگر تکامل پول را مطالعه کنیم ، خواهیم دید که در مراحل است. Cryptocurrency تکامل جدید پول است و پول فیات/پول کاغذ به زودی ممکن است محو شود زیرا رمزنگاری همانطور که از محبوبیت آن خوانده می شود ، ویژگی های پول را دارد. حتی مزایایی نسبت به ارز فیات دارد که بعداً مورد بحث قرار می گیرد.

اولین ارز مجازی بیت کوین است که در سال 2009 توسط نام مستعار Satoshi Nakamoto ایجاد شد. ارزهای مجازی هیچ سکه ای فیزیکی مانند پول کاغذ و سکه ندارند. ارز مجازی وعده هزینه های معامله پایین تر از مکانیسم های پرداخت آنلاین را ارائه می دهد. آنها توسط یک مقام متمرکز اداره می شوند و نه توسط دولت مانند ارز فیات.

چگونه کار می کند

ارزهای رمزنگاری شده به طور معمول از کنترل غیر متمرکز بر خلاف ارز دیجیتال بانک مرکزی استفاده می کنند. هنگامی که یک رمزنگاری شده قبل از صدور یا ایجاد شده توسط یک صادرکننده منفرد یا ایجاد می شود ، به طور کلی متمرکز تلقی می شود. هنگامی که با کنترل غیرمتمرکز اجرا می شود ، هر رمزنگاری از طریق فناوری لجر توزیع شده ، به طور معمول یک blockchain کار می کند ، که به عنوان یک پایگاه داده معاملات مالی عمومی عمل می کند. از رمزگذاری برای تأیید اعتبار و محافظت از معاملات استفاده می کند ، از این رو نام آنها.

در حال حاضر بیش از ده هزار ارز رمزنگاری مختلف در جهان وجود دارد ، و هواداران آنها آنها را کلید اقتصاد آینده عادلانه تر می دانند. برخی از این رمزنگارها هستند ؛بیت کوین که در سال 2009 توسط نام مستعار Satoshi Nakamoto ، Ethereum (ETH) که در سال 2015 تأسیس شده است ، ایجاد شده است ، Litecoin در سال 2011 توسعه یافته است. برخی دیگر Cardano ، Polkadot ، Stellar (XLM) ، Dogecoin (Doge) ، سکه دوتایی (BNB) ، Tether (USDT) وPI که توسط دکتر نیکلاس کوکالیس و تیمش ایجاد شده است و هنوز هم در حال توسعه است.

از زمان نوشتن این مقاله ، السالوادور برای معاملات تجاری در کشور رمزنگاری شده است. در آینده نزدیک ، این تکامل پول (رمزنگاری) در حال حاکم بر جهان است