تأثیر وثیقه کامل در سرمایه گذاری های آینده کالا

این مطالعه تحقیقات در مورد تأثیر سرمایه گذاری های آینده کالا بر عملکرد نمونه کارها را با وارد کردن آینده های اهدای مستقیم در مشکل بهینه سازی گسترش می دهد. تفاوت در عملکرد نمونه کارها بین آینده های کاملاً وثیقه و اهرم در درجه اول در حضور محدودیت های سرمایه گذاری بوجود می آید. جذابیت اوراق بهادار نیز تحت تأثیر تفاوت در سرمایه گذاری های کالا قرار دارد ، نشان می دهد که وثیقه کارآمدتر و مدیریت سرمایه گذاری ممکن است عملکرد را بهبود بخشد.

روی نسخه خطی کار می کنید؟

معرفی

سرمایه گذاران و مدیران صندوق ها مدتهاست که کالاها را به عنوان گزینه های سرمایه گذاری می دانند. رشد چشمگیر صنعت صندوق های تامینی و افزایش قیمت کالاها در سالهای اخیر این علاقه را بیشتر به وجود آورده است. سرمایه گذاری های کالا دارای چندین ویژگی است که باعث می شود افزودنی های جذاب در نمونه کارها سنتی باشد. اوراق بهادار تنها منفعل از معاملات آتی کالا-و همچنین برخی آینده های فردی-برخی از حق بیمه خطر ، 1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 ، 6 ، 7 را به نمایش گذاشته اند که با سایر کلاس های دارایی ، 1 ، 4 ، 6 ارتباط دارند، 9 ، 10 ، 11 و ممکن است به عنوان پرچین در برابر تورم و چرخه های تجاری باشد. 1 ، 6 ، 8 ، 12 ، 13 ، 14 ، 15 ، 16. اصطلاح ساختار4 ، 20 ، 21

یک فرض متداول که در مطالعات قبلی انجام شده است این است که سرمایه گذاری آتی کاملاً وثیقه است. در واقع ، محققان گذشته این احتمال را نادیده گرفته اند که تحمیل سرمایه گذاری های آینده به طور کامل وثیقه ممکن است بر تخصیص نمونه کارها بهینه تأثیر بگذارد ، زیرا این مجموعه امکان پذیر را محدود می کند. یک استثناء ، بکر و فینرتی ، 13 نفری هستند که با ساخت "شاخص های اهرمی" که در مقیاس معاملات آتی با یک ضرب هستند ، آینده های اهرم را در خود جای می دهند. آنها گزارش می دهند که با افزایش میزان اهرم ، مزایای تنوع آتی کالاها افزایش می یابد. با این حال ، روش آنها برای ترکیب اهرم دارای دو کاستی بالقوه است. اول ، شاخص های آتی اهرم آنها تماس های حاشیه ای را در بر نمی گیرد ، و دوم آنها سهام نمونه کارها را بهینه نمی کنند بلکه فرض می کنند که یک نسبت ثابت (10 درصد) از نمونه کارها به آینده کالاها اختصاص می یابد. عدم امکان تعیین نسبت معاملات آتی کالا بهینه (بدون محدودیت) توانایی شناسایی تأثیر معاملات آتی اهرم در تخصیص نمونه کارها را محدود می کند.

اثرات اهرم آتی کالا - که به سرمایه گذاران انعطاف پذیری اضافی برای بهبود بازده نمونه کارها و مزایای تنوع خود در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد - به خوبی درک نشده است. از نظر تئوری ، انعطاف پذیری اضافه شده می تواند به مدیران اجازه دهد از بودجه "آزاد شده" برای افزایش اوراق بهادار خود با سرمایه گذاری بیشتر در کلاس های دارایی جذاب استفاده کنند. با این حال ، در عمل ، سرمایه گذاران و مدیران صندوق ها مرتباً مرزهای بالایی را به نسبت یک نمونه کارها که می تواند به کلاسهای دارایی خاص اختصاص یابد ، تحمیل می کنند. 22 در حضور این محدودیت ها ، میزان اهرم آتی به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا نمونه کارها خود را بهبود بخشند.

این مقاله کار قبلی را در مورد سرمایه گذاری های کالا با درج آینده های اهرمی در یک چارچوب جامع تر و صریح حساب کردن برای تماس های حاشیه ای گسترش می دهد. تحمیل وثیقه کامل ممکن است هنگام برآورد اوراق بهادار "بهینه" تحت هر معیار بهینه سازی عواقب داشته باشد. ما همچنین ارزیابی می کنیم که چگونه تخمین تخصیص های اهرمی و وثیقه در هنگام محدودیت وزن نمونه کارها (سهم سرمایه گذاری) متفاوت است. علاوه بر این ، ما عملکرد سرمایه گذاری انواع قراردادهای آتی را به صورت جداگانه و همچنین یک شاخص کلی برای روشن کردن نور که در آن بازارها بیشترین مزایا را ارائه می دهند ، ارزیابی می کنیم - مؤلفه ای که در بیشتر مطالعات قبلی وجود ندارد.

یک چارچوب برجسته برای سرمایه گذاری های آینده کالا

بیشتر مطالعات مبتنی بر استفاده از سرمایه گذاری های آتی کالا با وثیقه (بدون اهرم) است. وثیقه سرمایه گذاری تجزیه و تحلیل را ساده می کند، زیرا نیازی به علامت گذاری روزانه به بازار نیست. با این حال، یک ویژگی اساسی قراردادهای آتی - پتانسیل آنها برای اهرم سرمایه گذاری - را نادیده می گیرد و با رویه بسیاری از مدیران صندوق ها همخوانی ندارد. نگهداری قراردادهای آتی کالا با وثیقه کامل ممکن است یک هزینه فرصت باشد زیرا ارسال اوراق تسویه بیش از حداقل کارایی اوراق قرضه ممکن است تخصیص ناکارآمد سرمایه باشد. علاوه بر این، تحمیل وثیقه کامل ممکن است بر برآورد تخصیص بهینه تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، اگر مارجین مورد نیاز در قرارداد آتی 10 درصد ارزش پایه باشد، سرمایه گذاری 90 درصد باقی مانده در سهام و اوراق قرضه به جای اوراق قرضه ممکن است کارآمدتر باشد. اهرم معاملات آتی همچنین به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا موقعیت هایی را اتخاذ کنند که بیش از ارزش کل پرتفوی بازار را به خود اختصاص دهد. اگرچه اهرم سرمایه گذاری های آتی از نظر مفهومی شبیه به اهرم گذاری در چارچوب میانگین واریانس کلاسیک است، عملکرد پرتفوی هایی با سرمایه گذاری های آتی اهرمی و وثیقه شده در صورت ادغام مارجین متفاوت خواهد بود، مگر اینکه بازده اوراق بهادار وثیقه (T-Bills) باشد. کاملاً با سایر عناصر پرتفوی (سهام و اوراق قرضه) همبستگی دارد. علاوه بر این، اگر هزینه های سرمایه گذاری اهرمی در بین طبقات دارایی متفاوت باشد، تحمیل وثیقه کامل بر سرمایه گذاری های آتی ممکن است تخصیص بهینه پرتفوی تخمین زده شده را مخدوش کند.

یک شبیه‌سازی سرمایه‌گذاری ساخته شده است که هم موقعیت در معاملات آتی و هم دارایی‌های «سنتی» بیشتر را امکان‌پذیر می‌کند. موقعیت‌های آتی به‌صورت روزانه در بازار علامت‌گذاری می‌شوند و تماس‌های مارجین مستقیماً محاسبه می‌شوند. برای ارزیابی اثر اهرم آتی، دو استراتژی در نظر گرفته می شود - یک استراتژی کاملاً وثیقه و یک استراتژی اهرمی. در رویکرد کاملاً وثیقه‌ای، درصدی از پرتفوی تخصیص یافته به معاملات آتی به سادگی نرخ قبض سه ماهه T-Bill را بر ارزش کامل قرارداد به دست می‌آورد. در رویکرد اهرمی، نسبت وجوه پرتفوی تخصیص یافته به معاملات آتی کالا، فقط حاشیه سود را نشان می‌دهد، نه ارزش کامل قرارداد. این بدان معناست که سرمایه گذاران می توانند بیش از ارزش کل پرتفوی، قرار گرفتن در معرض بازار را فرض کنند.

وزن بهینه نمونه کارها با حداکثر رساندن نسبت شارپ (SR) با استفاده از جستجوی شبکه تخمین زده می شود. SR یک آمار مشترک نمونه کارها است که برابر با بازده نمونه کارها منهای نرخ بدون ریسک است ، که براساس انحراف استاندارد نمونه کارها تقسیم می شود. در حالی که SR کاملاً ساده است ، در اینجا به دلیل شفافیت و به دلیل شیوع آن در صنعت و کارهای مرتبط ، در اینجا پذیرفته شده است. بهینه سازی به طور جداگانه برای استراتژی های سرمایه گذاری کاملاً وثیقه و اهرم آینده انجام می شود. بهینه سازی پست سابق است و بنابراین یک تخمین عقب مانده از سناریوی بهترین حالت است. این رویکرد معمولی است که در مطالعات با هدف ارزیابی ارزش استراتژیک کلاسهای دارایی مختلف در نمونه کارها بهینه انجام می شود. 23

با گذشت زمان وزن سهام ، اوراق قرضه و معاملات آتی در نمونه کارها ممکن است تغییر کند زیرا بازده به دارایی های فردی متفاوت است. در نتیجه ، تخصیص آنها در نمونه کارها می تواند از وزنهای اولیه منحرف شود. تکنیک های بهینه سازی نمونه کارها استاندارد به طور ضمنی از نمونه کارها در هر بازه ای که داده های بازده اندازه گیری می شوند ، به طور معمول ماهانه ، دوباره تعادل می یابند. در اینجا ، لازم است که این تعادل را صریحاً حساب کنید. این نمونه کارها در روز اول ماه مجدداً تعادل می یابد تا وزنه ها را به مقادیر اولیه آنها تنظیم کند. به عنوان مثال ، اگر وزن دارایی اولیه W باشد_سهام= 30. 0 درصد ، w_{اوراق قرضه}= 60. 0 درصد و W_کالاها= 10. 0 درصد ، و تغییرات قیمت در طول ماه باعث می شود که مقادیر اساسی دارایی ها این وزن ها را در نمونه کارها به W تغییر دهند_سهام= 40. 0 درصد ، w_{اوراق قرضه}= 55. 0 درصد و W_کالاها= 5. 0 درصد ، تعادل مجدد وزن را به W تنظیم می کند_سهام= 30. 0 درصد ، w_{اوراق قرضه}= 60. 0 درصد و W_کالاها= 10. 0 درصد. این شامل فروش کسری از آن دارایی هایی است که از سایر دارایی های موجود در نمونه کارها در طی ماه قبل عمل می کند و درآمدهای درآمد را به دارایی هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند ، تغییر می دهد.

تماس های حاشیه روزانه از موقعیت های آتی اهرم با وام گرفتن با نرخ 3 ماهه T-H-H-Heled ، و وجوه اضافی فراتر از حداقل نیاز حاشیه ای با همان نرخ بهره می برند. 24 تجزیه و تحلیل فرض می کند که حاشیه 10 درصد از ارزش قرارداد است. 25 ، 26 برای حفظ پیوندها به تمرین ، ما فقط در موقعیت های آتی اهرم را امکان پذیر می کنیم. Prima facie ، به نظر می رسد که این می تواند تجزیه و تحلیل را به سمت یافتن نتایج مختلف برای آینده های اهرمی تحریف کند. هرچند، این وضعیت، موردنظر نیست. اول ، اگر حضور تماسهای حاشیه ای و تغییر مکان متناوب وجوه قابل سرمایه گذاری هیچ تاثیری در بازده نمونه کارها نداشته باشد ، وزن نسبی هر دارایی (از نظر قرار گرفتن در معرض کل) هنگام حرکت بین سناریوهای سرمایه گذاری وثیقه یا اهرم ، بدون تغییر باقی می ماند.

دوم ، در حالی که دارایی های سنتی را می توان تا حدودی از آن استفاده کرد ، اما آینده با طراحی از آن استفاده می شود. الزامات حاشیه برای اکثر قراردادهای آتی بین 3 تا 10 درصد است و موقعیت آتی که در 10-30 برابر ارزش حاشیه سرمایه گذاری شده است ، معمولی است. در مقابل ، در شرایط دنیای واقعی ، کمتر از این که یک نمونه کارها از سهام و اوراق قرضه به این درجه واگذار شود ، کمتر متداول خواهد بود. در حالی که آینده برای شاخص های خاص سهام و اوراق قرضه وجود دارد ، ما بر تمایز مهم طراحی بین آینده و سرمایه گذاری های سنتی نقدی تمرکز می کنیم.

این تجزیه و تحلیل برای دوره از 2 ژانویه 1994 تا 30 ژوئن 2006 با استفاده از داده های روزانه انجام می شود. این فرکانس نمونه برداری برای پاسخ به احتمال تماس حاشیه ضروری است. اجزای سهام و اوراق قرضه نمونه کارها با استفاده از شاخص S& P 500 و شاخص اوراق قرضه کل Lehman ایالات متحده ارائه می شوند. این شاخص ها طیف گسترده ای از سهام و همچنین اوراق قرضه دولت و غیر دولتی را نشان می دهد. داده های شاخص S& P 500 از DataStream به دست آمد ، و شاخص اوراق قرضه کل Lehman US توسط Lehman Brothers ، Inc.

برای گرفتن بازده سرمایه گذاری های کالا ، ما از قیمت های آتی بسته شدن روزانه قرارداد نزدیک برای شاخص کالاهای گلدمن ساکس (GSCI) و همچنین برای نه کالای جداگانه استفاده می کنیم (نفت خام ، مس ، طلا ، نقره ، ذرت ، گندم ، گندم ،گرازهای لاغر و گاو زنده). GSCI یک شاخص وزنی تولید جهانی است و نشان دهنده اندازه گیری گسترده ای از عملکرد کالا است.

قراردادهای جداگانه به این دلیل انتخاب شدند که برخی از قراردادهای معامله شده در هر یک از پنج زیر کلاس کالایی که شامل GSCI (انرژی ، فلزات گرانبها ، فلزات صنعتی ، کشاورزی و دام) هستند ، نشان می دهند. داده های آتی کالاها توسط بورس کالای نیویورک ، بورس بازرگانی شیکاگو و هیئت تجارت شیکاگو تهیه شده است.

تمام معاملات آتی 1 ماه قبل از انقضا قرارداد آتی که نزدیکترین به انقضا است ، به قرارداد بعدی می روند. چرخش به قرارداد بعدی شامل دو معاملات است: (1) بستن موقعیت آتی فعلی و (2) مجدداً موقعیت در قرارداد بعدی. این روش نماینده استراتژی های سرمایه گذار مشترک برای پرداخت قراردادها است ، از مشکلات احتمالی که معمولاً با انتقال از انقضا به قرارداد متوالی (به عنوان مثال ، به دلیل نوسانات بیش از حد در ماه انقضا) همراه است ، جلوگیری می کند ، و مطابق با رویکرد پیش بینی شده در قبلی است. مطالعات و در عمل. 6

نتایج و بحث

بدون محدودیت کاملاً وثیقه در مقابل اوراق بهادار اهرم

اوراق بهادار حاوی معاملات آتی کالاهای کاملاً وثیقه ، بزرگترین SR ها را هنگام نگه داشتن بین 71. 6 و 87. 8 درصد در اوراق بهادار نشان می دهد (جدول 1). سهام همیشه بخشی از نمونه کارها بهینه است ، اما حداکثر 12. 2 درصد را تشکیل می دهد ، در حالی که برخی از کالاهای جداگانه گنجانده نشده اند. آینده های GSCI ، نفت خام ، مس و گاو زنده ، بزرگترین سهام نمونه کارها را با 18. 4 ، 13. 9 ، 14. 5 و 12. 1 درصد اشغال می کنند و باعث می شوند SR از 0. 59 برای سبد سهام و فقط پیوند به 0. 87 ، 0. 99 ، 0. 87 افزایش یابدو 0. 66فواید اضافه کردن GSCI در این دوره در درجه اول با عملکرد قوی بازارهای انرژی (به عنوان مثال ، آینده روغن) ، که به شدت در GSCI وزن دارند ، هدایت می شود. علاوه بر این ، افزایش قیمت مس در طی سالهای 2004-2006 به میزان قابل توجهی در عملکرد آینده مس کمک کرده است.

جدول 1 تخصیص دارایی بهینه ، بازده و انحراف استاندارد نمونه کارها با سهام ، اوراق قرضه و آینده کالاهای کاملاً وثیقه ، یک سال 1994-2006 (سهام نمونه کارها ، بازده و انحراف استاندارد در درصد)

سهم مثبت آینده های نفتی بیشتر از روند نورد موقعیت های آینده آتی به مرور زمان دامن می زند. این بازده ها از طریق افزایش بازده راحتی در طی دوره هایی از نوسانات بالای کالای اساسی ، حق بیمه نقدینگی را به دست می آورند. در صورتی که قیمت های آتی پیش بینی نزولی مغرضانه از قیمت های آینده باشد ، ممکن است با گذشت زمان حق بیمه خطر را به خود اختصاص دهد. این رابطه بین نوسانات نقطه و بازگشت رول برای همه گروه های کالایی مشاهده نمی شود ، اما در موارد انرژی و فلزات صنعتی کاملاً برجسته است. مطالعات اولیه نشان داده اند که تأثیر نوسانات قیمت لکه بر میانگین بازگشت رول برای فلزات کشاورزی ، غیر انرژی و گرانبها ناچیز است. 4 برای آینده نفت خام ، لیتزنبرگر و رابینوویتز 27 استدلال می کنند که عقب ماندگی یک شرط ضروری برای تولید نفت خام است و عدم اطمینان بیشتر در مورد قیمت های نفت خام آینده منجر به عقب ماندگی قوی تر خواهد شد. این عقب ماندگی امکان بازده مثبت را فراهم می کند زیرا سرمایه گذاری در منقضی شدن قراردادها به قراردادهای ارزان تر منتقل می شود.

نقره ، طلا و سویا فقط شامل سهام حاشیه ای از پرتفوی بهینه (5. 4 ، 3. 8 و 4. 8 درصد) است که SR را نسبت به نمونه کارها فقط با سهام و پیوندها با 0. 04 ، کمتر از 0. 01 و 0. 02 افزایش می دهد. موقعیت های طولانی در آینده ذرت ، گندم و گراز هرگز بخشی از نمونه کارها بهینه نبود. نتایج مربوط به گرازها برخلاف Fortenbery و Hauser است ، 9 نفر که وزن بهینه نمونه کارها 0. 18 را برای این کالا گزارش می دهند. نتایج مربوط به گاو زنده (وزن بهینه 12. 1 درصد برای کل نمونه) مشابه ، اما کمتر از نتایج Fortenbery و Hauser ، 9 نفر که وزن بهینه 0. 26 را گزارش می کنند.

در تضاد با آینده کاملاً وثیقه ، میزان سرمایه ای که در کالاهای اهرمی سرمایه گذاری می شود ، برای همه قراردادها کاهش می یابد (جدول 2). با این حال ، قرار گرفتن در معرض کل کالاها (یعنی ارزش قرارداد موقعیت آینده نسبت به کل ارزش نمونه کارها) برای سرمایه گذاری های اهرمی متوسط افزایش می یابد. این افزایش نتیجه درجه بیشتری از تنوع است که توسط کالاهای موجود در پرتفوی با سهام بزرگتر و قرار گرفتن در معرض اوراق قرضه ارائه می شود. اوراق بهادار حاوی آتی های اهرمی دارای بازده کمی بالاتر و ریسک نسبت به پرتفوی های حاوی آینده وثیقه است ، اما SR های تقریباً یکسان (اختلافات همیشه کمتر از 0. 005 است) ، که نشانگر بازده های تنظیم نشده تنظیم نشده است.

جدول 2 تخصیص دارایی بهینه ، بازده و انحراف استاندارد نمونه کارها با سهام ، اوراق قرضه و معاملات آتی کالاهای اهرم ، یک سال 1994-2006 (سهام نمونه کارها ، بازده و انحراف استاندارد در درصد)

در حالی که تماس های حاشیه ای بین دوره های تعادل ، اختلافات احتمالی بین این دو رویکرد را فراهم می کند ، نتایج حاکی از آن است که تأثیر بر SR بهینه متوسط است. این احتمالاً به دلیل تعداد نسبتاً کمی از تماس های حاشیه ای که با سرمایه گذاری های آتی اهرم پدید آمده است ، است. به عنوان مثال ، فقط 17 تماس حاشیه ای برای معاملات آتی GSCI در طول دوره وجود داشت. 28 بنابراین ، به نظر نمی رسد که نتایج از نتیجه 13 نتیجه گیری بکر و فنرتی مبنی بر اینکه آینده های اهرم می توانند برتر باشند. با این حال ، ترکیب نمونه کارها (یعنی وزن نسبی نمونه کارها) و بزرگی ناشی از ریسک و بازده وقتی سرمایه گذاران به جای تخصیص سرمایه خود به سایر سرمایه گذاری های سودآور ، سرمایه گذاران را برای کل ارزش کالا نگه می دارند ، متفاوت است.

بدون محدودیت در مقابل اوراق بهادار محدود

در پرتفوی های نامشخص با سرمایه گذاری های آتی وثیقه کاملاً وثیقه ، وزن بهینه برای شاخص اوراق قرضه کل Lehman ایالات متحده بین 87. 8 تا 71. 6 درصد بود که بسیار زیاد است. علاوه بر این ، آتی وثیقه شده نیاز به مقدار کامل قرارداد در ضایعات T به عنوان اوراق بهادار عملکرد دارد. بنابراین ، سهم ابزارهای تحمل بهره (اوراق بهادار+عملکرد T-Bills) در نمونه کارها به دلیل وثیقه به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در عمل ، این ممکن است به پروفایل های ریسک و بازگشت منجر شود که منطقی نیستند و دارای بهره وری سرمایه گذاری خارج از نمونه هستند. برای بررسی عملکرد سرمایه گذاری های آتی اهرم و وثیقه با محدودیت های نمونه کارها ، ما وزن ابزارهای تحمل بهره (شاخص اوراق قرضه لمان کل ایالات متحده+بیش از حد T در حاشیه اولیه) را تا 0. 80 ، 0. 60 و 0. 40 محدود می کنیم. 29

محدودیت های باند برای هر سه سطح وزن (جداول 3 و 4) الزام آور است. در مورد کاملاً وثیقه ، وقتی کالاها نتوانند به نمونه کارها بهینه وارد شوند ، محدودیت ها الزام آور هستند. در مورد اهرم ، محدودیت ها همیشه الزام آور هستند. برای مورد کاملاً وثیقه ، این به افزایش وزن بهینه نمونه کارها کالاها تبدیل می شود. برای پرونده اهرم ، سهم واقعی کالاها برای سرمایه گذاری های اهرمی کوچکتر است ، اما قرار گرفتن در معرض کالاهای پرتفوی (یعنی ارزش قرارداد آتی (FCV) نسبت به کل ارزش نمونه کارها (TPV)) بیشتر از سرمایه گذاری های وثیقه است. اوراق بهادار حاوی معاملات آتی اهرم نیز بازده های تنظیم شده با ریسک بیشتری نسبت به آنهایی که آینده های کاملاً وثیقه دارند نشان می دهند. به عنوان مثال ، یک نمونه کارها با محدودیت اوراق بهادار 0. 40 که شامل آینده GSCI است ، دارای SR بهینه 0. 70 و قرار گرفتن در معرض کالای بهینه (یعنی FCV/TPV کامل) 0. 638 در مورد اهرم است (جدول 4) ، اما فقط 0. 61 و فقط 0. 61 و0. 444 در مورد وثیقه (جدول 3). علاوه بر این ، برتری اهرم ها بر سرمایه گذاری های وثیقه افزایش می یابد زیرا محدودیت های موجود در ابزارهای بهره و سخت تر می شوند. به عنوان مثال ، هنگام سرمایه گذاری در آینده GSCI ، تفاوت بین SR های اهرمی و وثیقه تنها 0. 06 (یعنی 0. 77-0. 71 = 0. 06) یا افزایش 8 درصد (یعنی 0. 06/0. 71 = 0. 08) است. محدودیت اوراق قرضه 0. 60 است. با این حال ، هنگامی که محدودیت سفت شود ، اختلاف به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. به عنوان مثال ، هنگامی که محدودیت اوراق بهادار 0. 20 باشد ، اختلاف به 0. 21 افزایش می یابد (نتایج ارائه نشده است). این رابطه بین پرتفوی های اهرمی و وثیقه در مورد محدودیت های اوراق قرضه در تمام سطوح محدودیت سازگار است.

جدول 3 تخصیص دارایی بهینه ، بازده و انحراف استاندارد نمونه کارها با سهام ، اوراق قرضه و آتی کالاهای کاملاً وثیقه A و وزن اوراق قرضه محدود ، 2006-2006 (سهام نمونه کارها ، بازده و انحراف استاندارد در درصد)

جدول 4 تخصیص دارایی بهینه ، بازده و انحراف استاندارد نمونه کارها با سهام ، اوراق قرضه و آتی کالاهای اهرم A و وزن اوراق قرضه محدود ، 2006-2006 (سهام نمونه کارها ، بازده و انحراف استاندارد در درصد)

این نتایج نشان می دهد که تحت محدودیت های سرمایه گذاری الزام آور ، فرض وثیقه کامل می تواند تأثیر قابل توجهی در تخصیص نمونه کارها و عملکرد نمونه کارها حاصل از آن داشته باشد. این یافته نشان می دهد که مدیریت وثیقه کارآمد ممکن است با محکم تر شدن محدودیت در رفتار سرمایه گذاری ، اهمیت فزاینده ای داشته باشد. توجه داشته باشید که این تجزیه و تحلیل به این معنی نیست که سایر دارایی ها قابل استفاده نیستند. با این حال ، هزینه های معمولی مرتبط با اهرم دارایی های سنتی - که برای سرمایه گذاری های آتی کاربرد ندارد - ممکن است این گزینه را جذاب تر کند.

تجزیه و تحلیل حساسیت

نتایج ارائه شده به این نکته براساس این فرض است که مدیران ماهانه اوراق بهادار خود را مجدداً متعادل می کنند. با این حال ، اهرم باعث افزایش میزان نسبی بازده از موقعیت آینده بین دوره های تعادل می یابد. از این رو ، هزینه فرصت عدم برداشت وجوه اضافی از حساب های حاشیه آتی (در مورد اهرم) در دوره های زمانی بین تعادل مجدد نمونه کارها ممکن است از نظر عملکرد کلی نمونه کارها قابل توجه باشد. با استفاده از معاملات آتی GSCI Levered-قراردادی که بیشترین عملکرد کالاهای کل را نشان می دهد-می فهمیم که تغییر فراوانی تعادل مجدد نمونه کارها ، SR بهینه را از 0. 872 (ماهانه) به 0. 877 (دو ماهه) ، 0. 863 (نیم ماهه) ، 0. 902 (سالانه) تغییر می دهد.) و 0. 872 (دوسالانه). SRS بهینه برای استراتژی های اهرمی و وثیقه ، با این حال ، برای همه فرکانس های تعادل بسیار سازگار است. یافته های ما در مورد اوراق بهادار محدود و نامشخص از این رو به فواصل جایگزین مجدد جایگزین است. علاوه بر این ، تخصیص دارایی بهینه تقریباً در تمام فواصل تعادل قابل تغییر است. بنابراین ، اگرچه فرکانس که با استفاده از اوراق بهادار مجدداً تعادل می یابد ، اقدامات عملکرد را تا حد کمی تحت تأثیر قرار می دهد ، اما به نظر نمی رسد که بر تفاوت بین رویکردهای اهرمی و وثیقه یا تخصیص دارایی بهینه تأثیر بگذارد.

با بررسی تخصیص بهینه نمونه کارها برای استراتژی های وثیقه و اهرم در دو دوره ، ژانویه 1994 - دسامبر 1999 و ژانویه 2000 - ژوئن 2006 (نمایش داده نشده) ، همچنین ماهیت نتایج ما را با توجه به نمونه کارها محدود و نامشخص تغییر نمی دهد. با این حال ، همانطور که انتظار می رود ترکیبات پرتفوی بهینه تغییر کنند. در نیمه اول دوره داده ، اوراق قرضه و سهام بازده قوی را نشان می داد ، در حالی که اوراق قرضه در نیمه دوم بر سهام حاکم بود. در نیمه اول ، فقط آینده های GSCI و نفت خام به طور قابل توجهی در پرتفوی های بهینه نقش داشتند و SR را نسبت به نمونه کارها سهام و پیوند فقط 5. 87 درصد و 24. 82 درصد افزایش می دهند. در نیمه دوم ، با این حال ، هفت از ده کالا مؤلفه های قابل توجهی از پرتفوی بهینه هستند. مقدار متوسط وزن برای کالاهای فردی (به استثنای GSCI) در نیمه اول نمونه 3. 3 درصد است ، در مقابل 8. 3 درصد در نیمه دوم. علاوه بر این ، میانگین افزایش در SR برای اوراق بهادار با کالاهای فردی در نیمه اول 3 درصد بود ، در مقابل 22 درصد برای نیمه دوم نسبت به نمونه کارها سهام و پیوند. ذرت ، گندم و گرازهای لاغر بخشی از پرتفوی بهینه در طول هر دو دوره نیستند.

پارتیشن بندی داده ها با توجه به سیاست پولی محدود کننده/گسترده تأثیر کمی در یافته های ما با توجه به اثرات تحریف کننده فرض وثیقه کامل دارد. با این حال ، نتایج مطابق با یافته های جنسن و همکاران 30 است که سیاست پولی محدود کننده با افزایش عملکرد سرمایه گذاری های کالا در ارتباط است. به عنوان مثال (نتایج گزارش نشده است) ، یک نمونه کارها با یک سرمایه گذاری وثیقه در GSCI وزن بهینه 0. 22 (0. 06) را در طول محیط های محدود کننده (گسترده) سیاست های پولی ، که در آن محدود کننده/گسترده به طور مشابه با جنسن و همکاران تعریف می شود ، به دست می آورد. 30 علاوه بر این ، مزایای سرمایه گذاری از جمله GSCI در محیط های پولی محدود کننده قابل توجه است ، زیرا SR از 0. 77 برای سبد سهام و فقط پیوند به 1. 34 با درج آینده GSCI (74 درصد) افزایش می یابد. در مقابل ، در دوره های سیاست های پولی گسترده ، گنجاندن معاملات آتی GSCI فقط اثرات متوسطی بر روی نمونه کارها داشت و باعث افزایش SR نمونه کارها سهام و پیوند نسبت به نمونه کارها از جمله GSCI از 0. 42 به 0. 44 می شود.

به نظر می رسد یافته های ما نسبت به هزینه های معاملات نسبتاً غیر حساس است. علاوه بر این ، تغییر روش درج تماس های حاشیه ای (یعنی فرض وام گرفتن/وام با سرعت T-H-Bill در مقابل نقدینگی/سرمایه گذاری مجدد در سهام و اوراق بهادار) تأثیر کیفی بر یافته های ما نداشته است. باز هم ، تعداد محدودی از تماس های حاشیه ممکن است بر این نتیجه تأثیر داشته باشد. سرانجام ، نتایج ما نسبت به اینکه آیا SR با استفاده از بازده روزانه یا ماهانه محاسبه شده است ، حساس به نظر می رسد.

نتیجه

این مطالعه مسئله عملکرد سرمایه گذاری کالا را مرور می کند و تأثیرات تحریف کننده احتمالی تحمیل فرض وثیقه کامل را هنگام تخمین سرمایه گذاری های بهینه آینده ارزیابی می کند. با مقایسه چارچوب برآورد اهرم با وثیقه ، نتایج نشان می دهد که تفاوت های ناشی از اثرات تماس های حاشیه ای و سرمایه گذاری مجدد متناوب صندوق های حاشیه مازاد حداقل است. با این حال ، در صورت وجود محدودیت های سرمایه گذاری ، اختلافات ایجاد می شود. این نتیجه حاکی از آن است که وقتی هزینه اهرم "رایگان" نباشد ، مدیریت وثیقه کارآمدتر ممکن است عملکرد نمونه کارها را بهبود بخشد. تأکید بر این نکته حائز اهمیت است که در حالی که جذابیت نسبی سرمایه گذاری های خاص می تواند با پویایی بازار تغییر کند ، تفاوت بین موقعیت های آتی اهرم و کاملاً وثیقه و تأثیرات آنها بر عملکرد نمونه کارها به احتمال زیاد در صورت وجود محدودیت های مربوط به رفتار سرمایه گذاری ظاهر می شود.

نتایج همچنین حاکی از آن است که روغن خام مهمترین کالا است ، زیرا در همه موارد به طور قابل توجهی در عملکرد نمونه کارها نقش داشته است. اگر به همان درجه نباشد ، سرمایه گذاری های طولانی در مس ، گاو و نقره نیز به طور مداوم اوراق بهادار را بهبود می بخشد. با این حال ، سرمایه گذاری در آینده کالاهای کالاهای شخصی بخشی از پرتفوی بهینه نیست یا عملکرد نمونه کارها را به میزان قابل توجهی افزایش نمی دهد. این نتایج مطابق با تحقیقاتی است که حق بیمه خطر را برای کالاهای فردی گریزان نشان داده است ، اما مشخص می کند که استفاده انتخابی از کالاها می تواند پیشرفت های قابل توجهی در نمونه کارها را فراهم کند.

این مطالعه به بررسی جنبه اهرم مشکل سرمایه گذاری کالا در یک زمینه استراتژیک پرداخته است. تحقیقات آینده می تواند تجزیه و تحلیل را برای بررسی عملکرد سرمایه گذاری های آتی اهرم در چارچوب های تاکتیکی گسترش دهد. کار آینده همچنین می تواند بر مدل سازی دقیق تر هزینه های مرتبط با اهرم انواع مختلف دارایی و تأثیر این هزینه ها بر عملکرد سرمایه گذاری متمرکز شود.

منابع و یادداشت ها

Bodie ، Z. and Rosansky ، V. I.(1980) ریسک و بازگشت در آینده کالا. مجله تحلیلگران مالی 36 (3): 27-39.

کارتر ، C. A. ، Rausser ، G. C. و اشمیتز ، ا. (1983) پرتفوی دارایی کارآمد و تئوری عقب ماندگی طبیعی. مجله اقتصاد سیاسی 91 (2): 319-331.

چانگ ، E. C (1985) به دلالان و تئوری عقب ماندگی طبیعی بازگشت. مجله مالی 40 (1): 193-208.

Erb ، C. and Harvey ، C. (2006) ارزش استراتژیک و تاکتیکی آینده کالا. مجله تحلیلگر مالی 62 (2): 69-97.

FAMA ، E. F. و فرانسوی ، K. R.(1987) قیمت معاملات آتی کالاها: برخی از شواهد قدرت پیش بینی ، حق بیمه و تئوری ذخیره سازی. مجله تجارت 60 (1): 55-73.

Gorton ، G. و Rouwenhorst ، K. G.(2006) حقایق و خیالات درباره آینده کالا. مجله تحلیلگران مالی 62 (2): 47-68.

Woodard ، J. D. (2008) سرمایه گذاری معاملات آتی کالاها: مروری بر مزایای استراتژیک و فرصت های تاکتیکی. در: F. Fabozzi ، R. Fuess و D. Kaiser (Eds.) کتابچه راهنمای سرمایه گذاری کالا. نیویورک: جان ویلی و پسران ، صص 56-86.

آنسون ، M. J. P.(2006) کتابچه راهنمای سرمایه گذاری های جایگزین. هابوکن ، نیویورک: جان ویلی و پسران.

Fortenbery ، T. R. و Hauser ، R. J.(1990) پتانسیل سرمایه گذاری قراردادهای آتی کشاورزی. مجله آمریکایی اقتصاد کشاورزی 72 (3): 721-726.

Jaffe ، J. F. (1989) سهام طلا و طلا به عنوان سرمایه گذاری برای اوراق بهادار نهادی. مجله تحلیلگران مالی 45 (2): 53-60.

Kaplan ، P. D. و لومر ، S. L.(1993) آینده های وثیقه GSCI به عنوان ابزاری برای محافظت و تنوع برای اوراق بهادار نهادی: به روزرسانی. مجله سرمایه گذاری 2 (2): 75-82.

Ankrim ، E. M. and Hensel ، C. R. (1993) کالاها در تخصیص دارایی: یک جایگزین دارایی واقعی برای املاک و مستغلات. مجله تحلیلگران مالی 49 (3): 20-29.

بکر ، K. G. و Finnerty ، J. E. (1997) معاملات آتی کالاها و ریسک و بازگشت اوراق بهادار نهادی را فهرست بندی کردند. پیشرفت در تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت نمونه کارها 4: 1–14.

Gay ، G. D. and Manaster ، S. (1982) محافظت از تورم قیمت کالا: سهام و صورتحساب به عنوان جایگزین برای قراردادهای آتی. مجله تجارت 55 (3): 317-343.

گریر ، R. J.(1978) کالاهای محافظه کار: یک پرچین کلیدی تورم. مجله مدیریت نمونه کارها 4 (4): 26-29.

Kat ، H. M. و اومن ، R. C. A.(2007) آنچه هر سرمایه گذار باید در مورد کالاها بدانند ، قسمت دوم: تجزیه و تحلیل بازگشت چند متغیره. مجله مدیریت سرمایه گذاری 5 (3).

Vrugt ، E. B. ، Bauer ، R. ، Molenaar ، R. and Steenkamp ، T. (2004) استراتژی های زمان بندی کالایی پویا. مقاله کار ، ژوئیه.

Georgiev ، G. (2004) سرمایه گذاری طولانی مدت فقط در آینده انرژی. مجله سرمایه گذاری های جایگزین 7 (2): 32-43.

Miffre ، J. and Rallis ، G. (2007) استراتژی های حرکت در بازارهای آینده کالا. مجله بانکی و دارایی 31 (6): 1863-1863.

Chong ، J. and Miffre ، J. (2006) حق ریسک مشروط ، نوسانات و همبستگی در بازارهای آینده کالا. مقاله ارائه شده در آکادمی خدمات مالی و کنفرانس های انجمن مدیریت مالی. آوریل ، دانشگاه اسکس ، انگلیس.

ما خواننده را برای بررسی گسترده ادبیات سرمایه گذاری کالا به وودارد 7 ارجاع می دهیم.

تحقیقات نشان داده است که محدودیت های سرمایه گذاری می تواند عملکرد نمونه کارها خارج از نمونه را بهبود بخشد. 31،32 در اینجا ، ما در هنگام وجود این محدودیت ها بر روی اثرات انعطاف پذیری اضافه شده از آینده های اهرمی تمرکز می کنیم.

در حالی که می توان تجزیه و تحلیل را شامل معیارهای قبلی شد ، بررسی این بعد تاکتیکی فراتر از محدوده ما است. Woodard 7 بررسی گسترده ای از تحقیقات سرمایه گذاری کالایی که با رویکردهای استراتژیک و تاکتیکی انجام می شود ، ارائه می دهد.

هنگامی که سهام و اوراق قرضه برای دیدار با تماس های حاشیه ای به جای وام گرفتن با نرخ T T ، به فروش می رسد ، نتایج از نظر مادی متفاوت نبودند.

لی ، C. و لوتولد ، R. M.(1983) افق سرمایه گذاری ، ریسک و بازارها: تجزیه و تحلیل تجربی با داده های روزانه. بررسی سه ماهه اقتصاد و تجارت 23: 6-18.

این رویکرد اتخاذ شده است زیرا داده های مربوط به حاشیه های واقعی برای همه کالاها در دسترس نبود. تحقیقات اولیه نشان می دهد که نتایج تجزیه و تحلیل در هنگام استفاده از حاشیه اولیه و نگهداری 10 و 5 درصد از ارزش قرارداد متفاوت است.

Litzenberger ، R. H. and Rabinowitz ، N. (1995) عقب ماندگی در بازارهای آینده نفت: نظریه و شواهد تجربی. مجله مالی 50 (5): 1517-1545.

توجه داشته باشید که حساب حاشیه ماهانه وقتی مجدداً مجدداً تعادل می یابد ، ماهانه تنظیم می شود. همچنین هر زمان که یک رول رخ دهد ، تنظیم مجدد می شود ، اما اینها به عنوان تماس های حاشیه ای طبقه بندی نمی شوند.

تحمیل محدودیت ها برای سهام و کالاها ضروری نیست زیرا وزن بهینه بدون محدودیت آنها در مقایسه با اوراق قرضه کوچک است.

Jensen ، G. R. ، Johnson ، R. R. and Mercer ، J. M. (2000) استفاده کارآمد از معاملات آتی کالاها در اوراق بهادار متنوع. مجله بازارهای آتی 20 (5): 489-506.

کوهن ، K. J. و Pogue ، J. A.(1967) ارزیابی تجربی از مدل های انتخابی پرتفوی جایگزین. مجله تجارت 40 (2): 166-189.

فراست ، P. A. و Savarino ، J. E. (1986) یک رویکرد تجربی Bayes برای انتخاب نمونه کارها کارآمد. مجله تحلیل مالی و کمی 21 (3): 293-305.

سپاسگزاریها

دفتر تحقیقات آتی و گزینه ها در دانشگاه ایلینویز در Urbana-Champaign ، جیمز کورلی را تأیید می کند ، که راهنمایی های فکری و پشتیبانی مالی وی این تحقیق را تحریک می کند.

اطلاعات نویسنده

نویسندگان و وابستگی ها

گروه اقتصاد کشاورزی در دانشگاه A& M تگزاس ، ایستگاه کالج ، تگزاس ، ایالات متحده

جوشوا د وودارد

1. جوشوا د وودارد

همچنین می توانید این نویسنده را در PubMed Google Scholar جستجو کنید

همچنین می توانید این نویسنده را در PubMed Google Scholar جستجو کنید

همچنین می توانید این نویسنده را در PubMed Google Scholar جستجو کنید

همچنین می توانید این نویسنده را در PubMed Google Scholar جستجو کنید

حقوق و مجوزها

در مورد این مقاله

این مقاله را ذکر کنید

Woodard ، J. ، Egelkraut ، T. ، Garcia ، P. et al. تأثیر وثیقه کامل در سرمایه گذاری های آینده کالا. صندوق های محافظت از مشتقات J 16 ، 253-266 (2011). https://doi. org/10. 1057/jdhf. 2010. 19

دریافت: 05 اکتبر 2009

اصلاح شده: 05 اکتبر 2009

منتشر شده: 19 ژانویه 2011

تاریخ صدور: 01 فوریه 2011

این مقاله را به اشتراک بگذارید

هرکسی که لینک زیر را با آن به اشتراک بگذارید قادر به خواندن این محتوا خواهد بود: